De piramide van de Zon

Vandaag is het de dag van de piramide van de Zon. Met een meer dan 220 meter hoogte is hij de grootste piramide van de wereld. Ja zelfs groter dan de piramides in Egypte. Om 9.45 uur stonden we allemaal klaar om opgehaald te worden. Helaas werd dat 45 minuten later. Er was iets niet goed gegaan. Onze gids pendelde tussen 2 groepen heen en weer. Wat chaotisch en onrustig en dat typeerde het verdere loop van de dag. Maar met een gevolg van personenwagens achter onze bus gingen we op weg naar de piramide van de zon. Een hell of a job om er te komen. De weg smal en steil. Een paar keer werden de koppelingen en banden( brandend rubber) flink op de proef gesteld. Maar we zijn heel aangekomen. Halverwege de piramide kun je via smalle traptreden naar boven klimmen.  
Eric heeft het begin stuk gelopen en is toen gaan zitten op een bankje. De rest van de tocht was toch te zwaar voor hem. 
Na een gedeelte van de piramide te hebben beklommen. Gingen we verder met de auto verder naar de top. Het uitzicht hier was al prachtig. Maar nog hoger was in 1 woord geweldig. Vanaf dit punt was het mogelijk om het laatste stuk te beklimmen tot echt de top. Ellen heeft hiervan het begin stuk gelopen toen werd het te zwaar voor haar knie. Dominicus, Martine, Hans en ik gingen de uitdaging aan onder begeleiding van Esmer onze gids. Het was zwaar, voor mij ook echt een uitdaging.

Bij de vlag de top

Over de ruïne op de top klim je verder naar de top waar een vlag staat.   

We staan er echt

Zo gaaf om hier boven te staan. Niet normaal. Na aanwijzing van Dominicus op een energiepunt even een meditatie moment.

Goed zoeken naar 2 kopjes

 De meditatie gaf mij een hele warme energie via mijn voeten naar boven.  
Belangrijk even een moment in jezelf de rust te vinden. De terugweg was makkelijker maar wel meer gevaar op uitglijden. Maar we hebben het gedaan.

En tussen de top en eerste plateau heb je nog steeds het gevoel aan de top van de wereld te staan.
 Weer een geweldige dag met elkaar!